Drogie dzieci  już za nami kolejny tydzień rozłąki. Zawitała już do nas wiosna, ale żeby obudziła się na dobre proponujemy dzisiaj opowiadanie ,,Wiosenne przebudzenie” oraz kilka ćwiczeń przy użyciu piłki, zabawę plastyczną, ćwiczenie oddechowe.

1. Opowiadanie Barbary Szelągowskiej

Powoli zbliżała się wiosna. Tak naprawdę chyba wcale jej się nie śpieszyło. Za oknem raz prószył śnieg, a raz kropił deszcz. Nic nie zapowiadało zmiany pogody, mimo że marzec powoli dobiegał końca. Pani poprosiła dzieci o przyniesienie do przedszkola plastikowych doniczek.
Zaraz po śniadaniu grupa Olka wyruszyła do sklepu ogrodniczego i zakupiła cebulki.
– Proszę pani, co będziemy robić z tymi cebulkami? – zapytała zaciekawiona Kasia po powrocie ze sklepu.
– Kasiu, to właśnie na wiosnę co roku przyroda budzi się do życia. Jeżeli swoją cebulkę wsadzisz do doniczki z ziemią, po kilku dniach wykiełkuje z niej szczypiorek.
– Ale chyba trzeba będzie ją podlewać – dodał Olek.
– Zgadza się, Olku. Musimy także postawić nasze doniczki z cebulkami na parapecie najbardziej nasłonecznionego okna. Wszystkie rośliny potrzebują światła, inaczej nie urosną.
Czyli roślinom potrzebne są ziemia, woda i światło. Kto już posadził swoją cebulkę – tak jak pokazywałam – może ją podlać i postawić na parapecie. Myślę, że gdy wiosna zobaczy nasze roślinki, od razu zagości u nas na dobre.
– Moja na pewno wyrośnie pierwsza – przechwalał się Bartek.
– Nie. Ja swoją lepiej podlałem – zawołał Maciek.
– Ale moja była największa – dodał Olek.
Minęło kilka dni. Wszystkie dzieci sumiennie podlewały kiełkujące roślinki i je porównywały.
Olek bardzo się martwił, bo tylko jemu nie chciało nic wyrosnąć.
– Jakaś leniwa ta twoja cebulka – żartował z Olka Bartek. – Spójrz, jaka moja jest duża.
Olkowi zrobiło się bardzo przykro. Wszystkie doniczki zazieleniły się – z wyjątkiem jego.
Chłopiec patrzył z zazdrością na rosnące roślinki. Zasmucony, poszedł bawić się samochodami.
– Olek, chodź tu szybko – zawołała Kasia tuż przed obiadem. – Coś się zazieleniło w twojej doniczce. To na pewno szczypiorek!
Wszystkie dzieci zaczęły z uwagą oglądać doniczkę chłopca.
– To naprawdę szczypiorek. Hura! Nareszcie! – zawołał uszczęśliwiony. – A już myślałem, że tylko ja nie będę miał czym przywitać wiosny.
– Widzicie, dzieci, warto było czekać – powiedziała pani. – W końcu nikt się tak nie cieszył jak Olek.

Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania

• Co robiły dzieci z grupy Olka?
•  Powiedzcie, co jest potrzebne do wzrostu roślin.
• Co według dzieci oznacza powiedzenie Rosnąć jak szczypiorek na wiosnę.

Można również posłuchać wspólnie z dzieckiem opowiadania B. Szelągowska ,,Leniwa cebulka ” – YouTube

2. Dokończ tulipana po śladzie i pokoloruj rysunek

http://pp15.glogow.pl/wp-content/uploads/2020/03/tulipan.pdf

3. Rodzicu usiądź wygodnie i przeczytaj instrukcję swojemu dziecku. Mamo tato popatrz jak ćwiczę.

• Ćwiczenia tułowia- dziecko stoi w rozkroku. Wykonuje skłon w przód. Toczy leżącą piłkę z ręki do ręki. Po 2-3 minutach następuję wyprost i odpoczynek. Ćwiczenie powtarzamy 3 razy.
• Ćwiczenie mięśni grzbietu –dziecko leży przodem, wsparte na przedramionach. Toczy piłkę z ręki do ręki po podłodze, w lekkim odchyleniu tułowia w tył. Po 2-3 ruchach następuje odpoczynek. Ćwiczenie powtarzamy 3 razy
• Ćwiczenie stóp- dziecko siedzi na podłodze, z podpartymi z tyłu rękami. Piłkę umieszczamy pod stopą. Dziecko próbuje toczyć piłkę do siebie i od siebie. Raz prawą, raz lewą nogą.
• Poskoki- dziecko podskakuje obunóż w miejscu trzymając w rączkach piłkę.

4. Zabawa plastyczna „Moja dłoń”- kartka papieru, kredki i nożyczki

Dziecko kładzie swoją dłoń na kartce papieru. Odrysowuje ją kredką w swoim ulubionym kolorze. Będzie krzywo, nierówno. Nie martwcie się. Każda praca jest piękna dlatego, że włożyliście w nią serce i chęci. Jeżeli ciężko jest dziecku odrysować swoją dłoń. To prosimy niech odrysuje rodzica i wytnie nożyczkami.

Ale znamy nasze „Myszki”, że bardzo szybko wykonają te zadanie, więc małe utrudnienie. W przedszkolu bawiliśmy się paluszkami. Wiemy, że każda rączka ma ich pięć. I każdy z nich posiada swoją nazwę: kciuk, wskazujący,  środkowy, serdeczny, malutki. Więc kochane dzieci oto wasze zadanie:

kciuk ma paseczki, wskazujący ma kropeczki, środkowy paseczki, serdeczny ma kropeczki, malutki paseczki. Paseczki i kropeczki (kolor według uznania).

A Was rodzice prosimy o pomoc aby:

– zwrócić uwagę czy pociechy wykonały dobrze zadanie,

– na środku dłoni napisać ołówkiem imię dziecka drukowanymi literami, a jego zadaniem jest poprawić po śladzie kredką.

Wiemy, że niektóre dzieci już potrafią same to zrobić z czego bardzo się cieszmy.

5. Ćwiczenie oddechowe „Psotny wiatr” – gazeta, mała miseczka

Dziecko ma za zadanie z gazety wykonać małe kuleczki. Wkłada je do miski. Kiedy miska jest już w połowie wypełniona kuleczkami. Dziecko dmucha tak mocno, aby wszystkie kulki wydmuchać na zewnątrz. Następnie zbierają kuleczki i ponownie umieszczają je w miseczkach.

Źródło:

Hanna Trawińska  „Zabawy rozwijające dla małych dzieci”

pixabay.com

                                                                              Udanej zabawy z pozdrowieniami

                                                                             Ewelina Narwojsz i Ewelina Siedy