Cele:

– rozwijanie koncentracji uwagi,

– wzbogacenie doświadczeń zmysłowych w zakresie percepcji dotykowej,

– rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej oraz pamięci,

– rozwijanie słuchu fonemowego,

– wzbogacanie słownictwa,

– rozwijanie umiejętności rozpoznawania kształtu i nazywania liter,

– rozwijanie umiejętności rzucania do celu,

– rozwijanie sprawności manualnej

Metody pracy:

słowna, oglądowa, czynna

Formy pracy:

indywidualna, w parach

Pomoce:

kilka przedmiotów codziennego użytku (np. łyżeczka, kredka, klocek, zeszyt itp.), gazeta lub gazetka reklamowa, pojemnik (karton), folia aluminiowa, słomka, miseczka, worek (reklamówka)

1. Masażyki

„Rak”
Idzie rak, idzie rak,
czasem naprzód, czasem wspak.
Idzie rak nieborak,
jak uszczypnie będzie znak.

Dziecko zwrócone jest do nas twarzą, spacerujemy palcami po jego ręce, odpowiednio zmieniając kierunek ruchu. Na koniec delikatnie naśladujemy szczypanie.

„Słoń na wycieczce”
Szedł sobie słoń na wycieczkę,
z tyłu na plecach miał teczkę,
nos długi – trąbę słoniową
i kiwał na boki głową.
Wolno szedł słonik, szurając
nogami jak wielkie kloce.
Tak ociężale jak … słonie,
szedł sobie wolniutko po drodze.

Dziecko siedzi odwrócone plecami. Delikatnie naciskamy na plecy dłońmi naprzemiennie. Rysujemy palcem prostokąt, następnie trąbę. Ujmujemy głowę dziecka i ostrożnie kiwamy nią na boki. I ponownie naciskamy plecy dziecka dłońmi naprzemiennie, wolno przesuwamy je wzdłuż kręgosłupa do góry.

(Literatura: „Przytulanki czyli wierszyki na dziecięce masażyki” w opracowaniu Marty Bogdanowicz)

2. Zabawa „Czego brakuje?” 

Na stole układamy różne przedmioty, np. nożyczki, kredkę, jabłko, zeszyt itd. (zaczynamy od 3-4 przedmiotów). Nazywamy te przedmioty. Dziecko zamyka oczy, a my chowamy jeden przedmiot. Zadaniem dziecka jest powiedzenie, czego brakuje. Ilość przedmiotów można stopniowo zwiększać. Można też chować więcej, niż jedną rzecz (w zależności od możliwości dziecka).

3. Zabawa słuchowa „Polowanie na głoskę”

Dorosły mówi ciąg głosek, a zadaniem dziecka jest klaśnięcie (tupnięcie) wtedy, gdy usłyszy daną głoskę, ustaloną wcześniej z dzieckiem, np. klaśnij w ręce, kiedy usłyszysz głoskę „e”.

4. Leniwe ósemki (ćwiczenie kinezjologii edukacyjnej)

Dziecko kreśli w powietrzu znak ósemki (znak nieskończoności). Zaczyna od środka, rysuje w lewą stronę do góry. Głowę stara się trzymać nieruchomo, śledzi rysowaną ósemkę wzrokiem. Ćwiczenie należy wykonać każdą ręką osobno trzy razy.

5. Zabawa słowna „Pakowanie walizki„

Mówimy, że jedziemy na wakacje i pakujemy do walizki rzeczy zaczynające się na głoskę np. „k” (głoskę może wybrać dziecko albo najpierw dziecko, a później dorosły). Zadaniem dziecka jest wymienianie rzeczy na wybraną głoskę, które pakujemy do walizki. Dorosły włącza się do zabawy i wymienia rzeczy na przemian z dzieckiem.

6. Zabawa zręcznościowa „Rzuty do celu”

Dziecko zgniata papier z gazety na kształt kuli. Jego zadaniem jest wrzucenie kul np. do plastikowego pojemnika czy do kartonu. Zaczynamy od wrzucania z bliskiej odległości, następnie odległość zwiększamy.

7. Zabawa dotykowa „List na plecach”

Dziecko siada tyłem do dorosłego. Dorosły pisze na plecach dziecka pojedyncze litery, a dziecko je odgaduje. Można też pisać krótkie wyrazy. Wskazana zamiana ról.

8. Ćwiczenie oddechowe „Przenieś kuleczki”

Z folii aluminiowej dziecko formuje kuleczki wielkości większej od średnicy słomki. Rozsypujemy je na stole. Przygotowujemy jakieś naczynie (np. miseczkę, pudełeczko, plastikowy talerzyk) i słomkę. Zadaniem dziecka jest przeniesienie rozsypanych kuleczek za pomocą słomki do pojemnika (zasysając je).

9. Zabawa ruchowa „W lustrze”

Dziecko i dorosły stają naprzeciw siebie. Jeden z nich pokazuje jakiś ruch lub sekwencję ruchów, a druga osoba wykonuje ten sam ruch czy ruchy (jest odbiciem lustrzanym pierwszej osoby). Później następuje zmiana.

10. Zabawa dotykowa „Zgadnij, co jest w worku”

Do worka (nieprześwitującej reklamówki) wkładamy przedmioty codziennego użytku, np. łyżeczkę, długopis, gumkę do mazania, monetę, klocek. Zadaniem dziecka jest za pomocą dotyku odgadnąć dany przedmiot. Jeżeli dziecko ma problemy, wcześniej oglądamy i dotykamy każdy przedmiot.

Renata Hływa