Nazywam się Karolina Janik, jestem psychologiem. W Przedszkolu Publicznym nr 15 w Głogowie jestem dostępna dla Państwa oraz dla Państwa dzieci w następującym czasie:
poniedziałki w godzinach 12:00-16:00,
wtorki w godzinach 7:00- 12:00.
Jeżeli mają Państwo pytania lub wątpliwości zapraszam w wyżej wskazanym przedziale godzinowym. Liczę na budowanie relacji opartych na zaufaniu oraz owocną współpracę.
Dziecko i jego rozwój
Każdy z nas posiada własny zegar biologiczny odpowiadający za nasz rozwój na przestrzeni lat. Kiedy wybije określona godzina, organizm jest gotowy na ważne dla naszego funkcjonowania zmiany. Jednak dzieci potrzebują wsparcia ze strony rodziców, dziadków, nauczycieli, żeby ich zegar działał jak najlepiej i dawał im możliwość poznawania świata. Pamiętajmy, że musimy o niego dbać, gdyż bez odpowiedniego wsparcia nasz zegar może się psuć i działać coraz gorzej, ale nigdy nie stanie w miejscu…
Mamo! Tato! Dziadku! Babciu! To powinienem umieć jako 3-latek!
- sprawnie chodzić i biegać po równej powierzchni,
- powinienem sam starać się ubierać i rozbierać, możecie mi pomóc, ale nie wyręczajcie mnie,
- powinienem rozpoznawać kolory i klasyfikować przedmioty wedle koloru,
- powinienem znać i umieć wskazać swoje części ciała,
- powinienem umieć składać proste krótkie zdania, choć mówię jeszcze dość niewyraźnie,
- mogę już mówić co lubię, a co nie,
- sam staram się umyć rączki i buzie oraz staram się jak najlepiej mogę korzystać z toalety, choć mogę czasem potrzebować pomocy.
Mamo! Tato! Dziadku! Babciu! To powinienem umieć jako 4-latek!
- coraz lepiej idzie mi z myciem zębów, ubieraniem się i rozbieraniem oraz rozczesywaniem włosów,
- umiem skoczyć w tył, w przód i w bok,
- pod Twoim nadzorem będę umiał przeciąć kartkę nożyczkami,
- rozróżniam podstawowe figury geometryczne jak koło, kwadrat i trójkąt,
- wchodzenie i schodzenie ze schodów nie sprawia mi już tyle trudności,
- wiem, co to znaczy przód-tył, góra-dół,
- rozpoznaję odgłosy i dźwięki wydawane przez niektóre zwierzęta,
- mogę nadal mieć problem z wypowiadaniem głoski [r],
- rozumiem najprostsze określenia czasowe, takie jak np. jutro, po obiedzie, wieczorem,
- pragnę poznać świat, więc zadaje wiele pytań,
- połączę takie same przedmioty np. rękawiczki, skarpetki,
- pogrupuję obiekty powiązane ze sobą np. talerzyk i łyżka służą do jedzenia, także wiem, że po jedzeniu należy odłożyć je do zlewu,
- umiem już sam korzystać z toalety,
- jestem gotowy na początek posługiwania się odpowiednimi zwrotami grzecznościowymi, choć czasem mogę o nich zapomnieć lub je pomylić, proszę przypominajcie mi o nich,
- zaczynam przeżywać wstyd i zakłopotanie i chciałbym, abyś mi pomógł je wyrażać, gdyż są to nowe dla mnie uczucia, niekoniecznie wiem, jak je ubrać w słowa,
- lubię w tym wieku się popisywać, by pokazać czego już się nauczyłem.
Mamo! Tato! Dziadku! Babciu! To powinienem umieć jako 5-latek!
- to jest najlepszy dla mnie czas na naukę pływania, jazdy na rowerze, tańczenia, gry na instrumencie,
- wchodzę szybko po schodach z nogami naprzemiennie i nie trzymam się już poręczy,
- potrafię prawidłowo trzymać długopis, ołówek, łyżkę,
- potrafię kolorować tak, by nie wychodzić za linię,
- sam się umyję, ubiorę, a nawet powoli zapnę duże guziki,
- potrafię wycinać z kartki figury,
- po zastanowieniu rozróżniam strony lewą i prawą,
- wymawiam głoski, ale nadal mogę mieć problem z [r], muszę nad tym jeszcze popracować,
- zaczynam zauważać że poszczególne czynności to proces np. pan idący z wędką, ubrany w kalosze, idzie na ryby,
- używam adekwatnie zwrotów grzecznościowych,
- zaczynam mieć ulubione koleżanki, które chciałbym zaprosić na moje urodzinki,
- zaczynam rozumieć, że nie należy przerywać, gdy mówi ktoś inny, ale czasem trudno mi to opanować. Ja mam Wam naprawdę dużo do opowiedzenia.
Mamo! Tato! Dziadku! Babciu! Co powinienem umieć jako 6- latek!
- poruszanie się po schodach nie sprawia mi już żadnych trudności,
- staram się skakać na skakance,
- umiem sprawnie rzucać i chwytać piłkę podczas zabaw na podwórku,
- już sam się ubiorę, nawet zaczyna mi powoli wychodzić wiązanie sznurówek,
- uwielbiam rysować i robię się w tym coraz bardziej precyzyjny,
- potrafię wycinać różne figury,
- zauważam różnice na dwóch podobnych obrazkach,
- znam już sporo kolorów,
- wiem, które to lewe oko, a która to prawa noga u mnie, ale u Ciebie po chwilowym zastanowieniu też,
- posługuję się określeniami: na, pod, nad, pomiędzy, w, na lewo, na prawo.
Jak będziecie współpracować ze sobą (rodzice, dziadkowie, rodzina, nauczyciele, psycholog), słuchać tego co chcę Wam przekazać, wyznaczać mi zdania, które lubię, których jestem ciekawy i które są odpowiednio dostosowane do mojego rozwoju, mogę naprawdę w przyszłości osiągnąć wiele i być szczęśliwym, pewnym siebie człowiekiem.
Człowiek rozwija się całe życie, jednak dzieci osiągają następne etapy bardzo szybko, co skutkuje cyklicznymi zachwianiami równowagi. Zachowanie dziecka wówczas może być bardziej emocjonalne i trudniejsze do opanowania. Są to właśnie istotne momenty, w których potrzebne jest wsparcie i zrozumienie ze strony najbliższych, by wspólnymi siłami z sukcesem przezwyciężyć kryzys.
Trochę o lęku:
Będąc dzieckiem naszą naturalną potrzebą jest poznawanie świata, jednak jeszcze nie rozumiemy wielu sytuacji oraz zachodzących w życiu procesów, co może powodować powstawanie lęków, a dokładniej lęków rozwojowych. Pamiętajmy o tym odmiennym spostrzeganiu, bogatej wyobraźni i na bieżąco tłumaczymy, dlaczego nie powinno się bać. Każdy z nas chce dla dzieci jak najlepiej, a wspólnymi siłami możemy zdziałać wiele.
Po co tutaj jestem?
Jestem tutaj dla Was!
1) Udzielanie pomocy psychologicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb;
2) Obserwacja dzieci w grupach (zarówno podczas zajęć, czynności samoobsługowych, jak i zabawy swobodnej);
3) Prowadzenie z dziećmi indywidualnych zajęć;
4) Indywidualna pomoc dzieciom w trudnych sytuacjach (rozstanie rodziców, śmierć, choroba);
5) Wspieranie mocnych stron dziecka;
6) Konstruowanie opinii psychologicznych;
7) Konsultacje z nauczycielami, wspieranie nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych;
8) Profilaktyka zdrowia psychicznego od najmłodszych lat;
9) Realizacja zaleceń zawartych w opiniach i orzeczeniach poradni psychologiczno-pedagogicznej, pomoc w podjęciu decyzji w kierowaniu dzieci na badania do poradni psychologiczno-pedagogicznej;
10) Prowadzenie obowiązującej dokumentacji;
11) Konsultacje z rodzicami:
a) Indywidualne spotkania z rodzicami umożliwiające dokładną diagnozę i przygotowanie planu działań terapeutycznych,
b) Konsultacje jednorazowe lub cykliczne dla rodziców/prawnych opiekunów,
c) Warsztaty i mini wykłady z zakresu kompetencji wychowawczych, norm w rozwoju dzieci, doradztwo w sprawach dojrzałości szkolnej.”
Z poważaniem
Karolina Janik