Ćwiczenia utrwalające określenia słowne dotyczące stosunków przestrzennych

Cel:

– utrwalanie orientacji przestrzennej oraz kierunkowości

– ćwiczenie pamięci wzrokowej i słuchowej oraz spostrzegawczości

– rozwijanie sprawności manualnej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej

– rozwijanie umiejętności cięcia nożyczkami

Metody:

słowna, oglądowa, czynna

Formy:

indywidualna

1. Uzupełnianie obrazka

Pomoce: kartka z domkiem, kartka z elementami do pokolorowania, wycięcia i przyklejenia, kredki, nożyczki, klej.

http://pp15.glogow.pl/wp-content/uploads/2020/03/domek.pdf

Przebieg: Dziecko otrzymuje kartkę z narysowanym domkiem. Otrzymuje też kartkę z elementami, które będą potrzebne do dalszej zabawy. Dziecko koloruje elementy, następnie je wycina, po czym przykleja je na kartce z domkiem wg wskazówek dorosłego.

Przykładowe polecenia:

– Dym przyklej nad kominem.

– Z prawej strony domu przyklej płotek.

– Na płotku siedzi kotek, naklej go.

– Z lewej strony domku przyklej drzewo.

– Nad drzewkiem przyklej ptaszka.

– Nad domkiem przyklej słoneczko.

2. Zabawa „Gdzie są przedmioty?”

Pomoce: różne przedmioty, np. klocek, jabłko, zegarek, krzesło, kredka

Przebieg: Osoba dorosła umieszcza w pomieszczeniu (np. w pokoju) różne przedmioty, np.:

– jabłko – na stole,

– krzesło – obok szafki,

– klocek – pod krzesłem,

– zegarek – za krzesłem,

– kredka – przed krzesłem.

Zadanie dziecka polega na udzieleniu odpowiedzi na pytania, gdzie są umieszczone poszczególne przedmioty.

3. Umieszczenie przedmiotów wg instrukcji słownej

Pomoce: Klocki w różnych kolorach

Przebieg: Dziecko układa klocki wg poleceń dorosłego.

Przykładowe polecenia:

– Przed sobą połóż żółty klocek.

– Z prawej strony żółtego klocka połóż niebieski klocek.

– Z lewej strony żółtego klocka połóż zielony klocek.

– Na żółty klocku połóż czerwony klocek.

– Na niebieskim klocku połóż biały klocek.

– Na zielonym klocku połóż pomarańczowy klocek.

4. Zakończenie. Zabawa ruchowa

Pomoce: Wiersz A. Kubalewskiego pt. „Taki sobie wierszyk”

Przebieg: Na zakończenie dorosły czyta wiersz, a dziecko ilustruje go ruchem.

Obok w moim pokoiku

jest cichutko, nie ma krzyku,

a pod ścianą na stoliku

stoją kwiaty w wazoniku.

Przed stolikiem na podłodze

stoi paź na jednej nodze,

paź w swym ręku trzyma wodze,

bo niedługo będzie w drodze.

Okiem w lewo, w prawo rzuca

pilnie szuka swego kuca,

wstrzymał oddech, bolą płuca,

w nerwach wszystko precz wyrzuca.

Tuż za ścianą, przed ganeczkiem

stoi kuc zgrzany troszeczkę,

jest spocony, przebył rzeczkę,

zaraz z paziem zaczną sprzeczkę.

Obok stoi bryczka mała,

do podróży doskonałą,

paź zaprzęga do niej kuca,

jeszcze raz oczami rzuca.

To na prawo, to na lewo,

raz na domek, raz na drzewo,

wsiadł do bryczki, z bata strzelił,

wszystkich uśmiechem obdzielił.

I pojechał gdzieś daleczko,

tam za górę i za rzeczkę,

gdzie zamieszkał w pałacyku.

Ja zostałam w pokoiku.

Renata Hływa

Źródło:

osesek.pl

VectorStock.com