Witajcie Ślimaczki – Słodziaczki! 🙂

W poniedziałki będąc w przedszkolu poznajemy świat przyrody, która nas otacza. Choć marcowa pogoda płata nam figle, to w przyrodzie zaobserwować można wiosenne przebudzenie.

Kochane Dzieci i Szanowni Rodzice, dziś przyjrzymy się bliżej wiosennym powrotom ptaków.

Na początek proponujemy zapoznanie z opowiadaniem Barbary Szelągowskiej „Ptasia narada”. Książka „Nowe przygody Ady i Olka” (s. 58–59)

W dalekiej Afryce spotkała się na naradzie trójka przyjaciół. Pierwszy odezwał się skowronek.

– Kochani! Pewnie już niedługo zacznie się w Polsce wiosna. A kto ma ją witać swoim śpiewem, jeśli nie ja? Mówię wam, czas wracać. Nie ma na co czekać. Szkoda każdego dnia!

– A ty jak zwykle – odezwał się bocian. – Tylko praca ci w głowie… Może masz rację, przyjacielu, ale gdy sobie pomyślę, ile tam będę miał roboty… Najpierw gniazdo muszę wyremontować, potem wysiadywać jajka, a jeszcze później wykarmić pisklęta, nauczyć je latać… Poczekajmy parę dni. Odpocznijmy. Nabierzmy sił… Rozejrzyj się i zobacz, jak tu przyjemnie. Co prawda trochę gorąco, ale pośpiech naprawdę nie jest wskazany.

– Masz rację, bocianie! – przytaknęła jaskółka. – Ciężka praca nas czeka. Nie jest łatwo wychować dzieci. Co innego taka kukułka – podrzuca innym jajka. Po prostu wstyd, jak można tak postępować… Leń z niej, tyle powiem! Ja na przykład zamierzam wychować swoje dzieci najlepiej jak potrafię, żeby stanowiły wzór do naśladowania!

Nagle przyfrunęła pani skowronkowa, niosąc coś w dziobie.

– Witajcie, przyjaciele. Ale się zmęczyłam. Zobaczcie, co znalazłam w swoim ogródku! List od wróbelka z Polski! Bocianie, może ty przeczytaj go na głos, bo ja już nie mam siły. Tak się śpieszyłam do was!

Bocian wyprostował się na swoich długich czerwonych nogach i z wielką uwagą przeczytał list od początku do końca.

– Ojej! – zawołał zdenerwowany. – Czekają na nas! Nie ma czasu do stracenia! Musimy lecieć! Natychmiast! Gdzie moje walizki?

– Co tam walizki! Trzeba czym prędzej witać wiosnę! – zawołał skowronek.

– Co to będzie? Co to będzie? – Wiosna tuż-tuż, a my jeszcze w Afryce! – lamentowała przerażona jaskółka.

Ptaki bez zastanowienia spakowały cały dobytek i wyruszyły w daleką drogę do Polski. Nawet nie miały czasu się zastanowić, co je tam czeka.

Spróbujmy teraz porozmawiać na temat opowiadania. Rodzicu, zwróć uwagę, by dziecko wypowiadało się prostymi, ale pełnymi zdaniami. Niektóre nasze Ślimaczki świetnie będą wiedziały, jak to się robi . Oto pytania pomocnicze:

− Od kogo ptaki dostały list? 
− Czego się z niego dowiedziały?
− Jakie ptaki przylatują wiosną do Polski?

Poniżej zamieszczamy mapę wędrówki wybranych ptaków. Obejrzyjcie ją razem. Sprawdźcie, gdzie jest Polska i jaką drogę musiały pokonać ptaki. 

A teraz wspólnie wykonajmy prostą gimnastykę naszych ust, języka i policzków. Rodzicu, przeczytaj opowieść i zachęcaj dziecko do dokładnego wykonywania ćwiczeń. Spróbujcie sobie zwizualizować poznaną historyjkę.

,,Powracające ptaki’’
Wyobraź sobie, że jesteś ptaszkiem, który powraca z ciepłej Afryki, gdzie spędził zimę. Kiedy się dowiedział, że u nas jest już wiosna, wybrał się w drogę, aby do nas powrócić. Leciał niewysoko. Przelatywał nad stadem lwów, z których jeden groźnie ryczał (dzieci otwierają buzię szeroko i udają ryczącego lwa). Nad rzeką ujrzał słonie, które pięknie, na wszystkie strony kręciły trąbami (dzieci złączonymi i wyciągniętymi do przodu ustami kręcą na wszystkie strony). Na drugim brzegu rzeki wylegiwały się cztery tłuste hipopotamy (dzieci nadymają policzki cztery razy). Wkrótce ptaszek doleciał do morza i usłyszał szum jego fal (szu, szu, szu, szu). Morze było głębokie i szerokie i leciał nad nim nasz ptaszek przez wiele godzin. Kiedy znalazł się nad lądem, przysiadł na chwilkę, aby się pożywić nasionkami (z buzi dzieci robią dziobek i lekko rozchylają środkową część ust, tworząc kółeczko). Po jedzeniu pięknie wyczyścił dziobek (języki czyszczą kąciki ust). Wiedział nasz ptaszek, że już jest niedaleko – przeleciał jeszcze nad pastwiskiem, gdzie brykały koniki (kląskanie) i minął w powietrzu wieżę Kościoła, gdzie głośno biły dzwony (bim, bam, bim bam). Na polu, tuż przy jego rodzinnym lesie pracował traktor (naśladujemy wargami dźwięk traktora). Jeszcze tylko kilka machnięć skrzydłami i już był przy swym rodzinnym gnieździe. Poczuł się szczęśliwy i radośnie zaśpiewał (ćwir, ćwir, ćwir, ćwir).

Posłuchajcie jeszcze odgłosów ptaków i spróbujcie je rozpoznać. Podpowiedzi znajdziecie na dołączonych zdjęciach.

Odgłosy ptaków pochodzą ze strony internetowej: https://chomikuj.pl/BIRDWATCHER/GLOSY+PTAKOW/G*c5*82osy+Ptak*c3*b3w+Polski+I

B O C I A N Y

J A S K Ó Ł K I

K U K U Ł KA

S K O WR O N E K

Na zakończenie, jeżeli macie w domu piórka sztuczne lub prawdziwe, które znaleźliście podczas spaceru  – możecie przeprowadzić prostą zabawę badawczą.

Weźcie piórko do ręki i spróbujcie je opisać. Rodzicu pomóż omówić dziecku budowę piórka.
– Jakie jest piórko? Miękkie, ciepłe, lekkie, delikatne, kolorowe, małe, miłe… może znajdziecie jeszcze inne określenia. Pamiętajcie, by dzieci opisywały piórka używając pełnych zdań, np. Piórko jest lekkie…

Teraz potrzebna nam będzie miska z wodą i nasze piórko, które kładziemy na wodzie. Dziecko obserwuje doświadczenie i formułuje wniosek. Wniosek: Piórko unosi się na powierzchni wody. Dzięki piórom ptaki unoszą się na wodzie.

Rodzicu, możesz uzupełnić wypowiedź dziecka w następujący sposób:

Pióra są potrzebne ptakom do lotu, pomagają utrzymać się ptakom na wodzie. Ponadto pióra zabezpieczają ptaki przed drapieżnikami, utrzymują stałą temperaturę ciała.

Ślimaczki, jeśli macie jeszcze ochotę, to poproście rodziców, by wydrukowali lub narysowali Wam kontury poznanego dziś ptaka, a Wy udekorujcie go dowolnym materiałem plastycznym: włóczką, kolorowym papierem, bibułą… gotowe prace możecie przesyłać na adres:
wicedyrektor@pp15.glogow.pl
Chętnie dołączymy je do tego wpisu.

Życzymy miłej zabawy!

p. Agnieszka Dominiczak
p. Ewelina Warchoł

Takie oto zdjęcie swojej pracy udostępniła nam mama naszej Hani B.-K.